Vay be tam 4 ay olmuş ben yazmayalı. Gerçi hiç de şaşırtıcı değil ki, yok yazasım. Çok arada bir geliyor ve öööylece kalıyor blog. Ama bu sefer silmeyeceğim blogu. Nadiren de olsa yazmak geliyor içimden o zaman da salak saçma tekrar blog mu kursam napsam gibi saçma salak uğraşlara girip yazma motivasyonumu yok ediyorum. E kalsın işte blog olduğu gibi, bir tane bile istatistiği umrumda değilken...
Hani bir Ferdi Tayfur parçası vardır, ama “Arap Şükrü” yorumu benim daha çok hoşuma gider, “Bu Şehir Beni Yoruyor” diye. Bildiniz değil mi? İşte beni bu ülke yoruyor… 6 Şubat tarihinde yaşadığımız felaketten önce “Köprü” diye bir dizi vardı, onu izlemeye başlamıştım. Rahmetli, “Süper Vali” Recep Yazıcıoğlu’nun Erzincan’da görev...
Aslında epey bir saçma bulduğum bir şeydi, önce kardeşim başlamıştı nargile cafelerde takılmayo bıraktığı zaman ve ben epey dalga geçmiştim. Çünkü benim öyle buhar, duman gibi bir derdim yoktur, dalga geçmiştim herifle. Benimki de biraz abuk bir herif, patolojik olmayan düzeyde bir piromanyaklık durumu var sanırım herifte… Neyse, belli bir yaşa ve bu yaşla alakalı hayat, iş, akademi...
Vay anasına be, yazmayalı 5 ay olmuş anasını satayım. Neden yazmadım acaba? Bu sorunu zaten sürekli yaşıyorum yani yaklaşık 2018’den beri adam akıllı bir şekilde yazmıyorum. Yani en azından istikrar konusunda hiçbir şekilde dikiş tutturamadım. Bunda yaşımın mı etkisi var, hayatımın mı etkisi var, yazma motivasyonu veren duygu-durumumun artık olmaması mı, işler – güçler mi bilmiyorum...
Ben oldum olası bilgisayara ve bilgisayar teknolojilerine çok meraklı bir insandım. Çocukluğumdan beri böyleydi, bilgisayarı olan tiplerden çok daha iyi bilgisayar bilirdim. İlk bilgisayarımı ortaokulun sonlarında edinebilmeme rağmen her zaman CHIP, PcNet gibi dergileri alır ve okurdum. Neyse, bilgisayarım olur olmaz da hemen “web sitesi nasıl yapılır” gibi konulara daldım. Bir de...
Sosyal medya hiçbir zaman benim eleştiri alanlarımdan bir tanesi olmadı. Herkesin her şeyi, istediği gibi paylaşsın yazsın. Hatta ana bacı mı yapılacak, yapılsın ama bireysel olarak yapılsın, toplu linç şeklinde hoş olmuyor. Bunların hepsi okay ama o orada kalsın, reel hayata yansımasın. Hatta siyasetten arınmış bir yer olsa daha da müko bile olabilirdi ama yarrak öyle olur, o başka bir açısı. Ha...
Aslında birazcık bile düşününce ortaya çıkan bir bilgi var elimde; anksiyete sahibi insanlar bildikleri daha önce deneyimledikleri şeyleri yaparak kendilerine konfor alanı sunuyorlar. Hiperaktivite Dikkat Eksikliği olan kişilerde de buna benzer bir durum var ama biraz daha üzerine düşünmeden bir şey demek istemiyorum. İşte bu ikisinden muzdarip bir insan olduğum için hep bildiğim şeyleri...
Çevrimiçi Anonim Hatırat